دانلود تحقیق با موضوع معماری از اواخر قاجار تا شروع پهلوی، در قالب word و در 43 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق: معماری ایران از اواخر دوره قاجار و شروع دوره پهلوی دچار هرج و مرج و
آشفتگی شد در این دوران ما شاهد احداث همزمان ساختمانهایی هستیم که هر کدام
بیانگر یکی از مکاتب فکری دوره هایی مشخص از تاریخ ایران هستند : کاخ
مرمر به تقلید از معماری سنتی و عمارت شهربانی کل کشور به تقلید از تخت
جمشید و ساختمانهای بلدیه ( شهرداری ) و پستخانه به شمال و جنوب میدان امام
( سپه ) به تقلید از معماری نئوکلاسیک فرانسه ساخته شدند . در این دوره
تلاش می شد که پیوندی بین سه طیف فکری به وجود آید : ساختماهای وزارت امور
خارجه ، اداره پست ، صندوق پس انداز بانک ملی را در واقع می توان به عنوان
نمونه این گونه ساختمانهای التقاطی نام برد . این گرایشهای متفاوت و بعضا
متضاد در معماری این دوره ناشی از اختلاف در گرایشهای سیاسی و ایدوئولوژیک
این عصر از تاریخ ایران است که ریشه در جریانهای عقیدتی - سیاسی اواخر دوره
قاجار و اوایل دوران پهلوی دارد . جریانهای مذکور را می توان به سه دسته
تقسیم کرد : گروه اول ، سنت گرایان ، که اساس تفکر سیاسی و بینش دینی
آنها هماهنگی دین با سیاست و احیاء و توسعه سنتهای هزار ساله جامعه ایرانی
بود . پرچمداران این نهضت در آن برهه از زمان شیخ فضل الله نوری بود و بعد
از ایشان سید حین مدرس ادامه دهنده راه وی گشت . گروه دوم ، غرب گرایان ،
که اساس ذهنیت آنها ، به گفته تقی زاده ، بر تقلید از فرق سر تا انگشت پا
از غرب در همه شئون اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی بود . هسته اصلی این گروه را
تحصیل کردگان ایرانی تشکیل می دادند که تازه از اروپا به ایران برگشته
بودند . گروه سوم ، ملی گرایان ، که بنیاد فکری آنها بازگشت به عظمت
امپراتوری هخامنشی و ساسانی بود . این گروه فرهنگ اسلامی و فرهنگ اروپایی
را غیر ایرانی می دانستند و بعنوان جایگزین آنها بازگشت به فرهنگ آریایی
دوهزار و پانصد ساله با دین و مذهب بود . که این امر ناشی از جریانهای به
اصطلاح روشنفکرانه مادی گرایی و توسعه و ترویج نظریات سوسیالیسم و مارکسیسم
در بین طبقه تحصیل کرده اروپا بود . این دو جری فکری اثبات خود را در
تخریب آثار گذشته می دید و سعی داشت هر چه را بوی گذشته می داد از بین ببرد
. در سایر شئون اجتماعی کشور نیز ما شاهد تقابل این بینشهای متفاوت
هستیم . بعنوان مثال در ادبیات ، گروه غرب گرا ، تغییر خط فارسی به لاتین
را - به سبک آتاتورک در ترکیه - علم کرد و گروه ملی گرا نیز عرب زدایی از
خط و ادبیات فارسی را مطرح نمود و گروه سنت گرا برخود واجب دید که از سنت
سعدی و حافظ و دیگر بلند پایگان آسمان ادب ایرانی پاسداری نماید ...